معنی غصه دار
لغت نامه دهخدا
غصه دار. [غ ُص ْ ص َ / ص ِ] (نف مرکب) مغموم و مهموم، و دم فروبسته از اندوه و خشم و قهر. (ناظم الاطباء). غمناک. اندوهگین. رجوع به غصه شود.
فارسی به انگلیسی
Careworn, Mournful, Sad, Sore, Woeful
فرهنگ عمید
فارسی به عربی
فرهنگ معین
آن چه در گلو گیر کند و فرو نرود، اندوه گلوگیر. [خوانش: (غُ صِّ) [ع. غصه] (اِ.)]
فارسی به آلمانی
Bekümmern, Betrüben, Grämen, Kümmern, Trauern, Verdrießen
فرهنگ واژههای فارسی سره
غم، اندوه
مترادف و متضاد زبان فارسی
اندوه، تاسف، حزن، غم، محنت،
(متضاد) شعف، شادی
کلمات بیگانه به فارسی
غم، اندوه
معادل ابجد
1300